Pensjonat Quo Vadis
fotografie: 1 2 Inna nazwa: Lipowy Dwór Początki pensjonatu sięgają końca XIX w. kiedy to w pobliżu pensjonatu Hortensja powstał drugi należący do małżeństwa Stanislausa Deichsela i jego żony Bronisławy z domu Chmielewskiej. Pensjonat w 1904 r. zakupił krewny Bronisławy Alfons Chmielewski. Oprócz budynku przy ówczesnej ul. Północnej 5 zakupił także zaprojektowany w 1894 r. przez Carla Kupperschmitta pensjonat Idy Alsleben znajdujący się kiedyś na tyłach kamienicy stojącej przy dawnej ul. Morskiej 53 i 63. W 1909 r. architekt dokonał przebudowy na potrzeby Chmielewskiego łącząc oba budynki. Zarówno piętrowa część podwórzowa, jaki i trzy kondygnacyjna część od strony ul. Północnej miała drewniane ażurowe galerie nadające pensjonatowi nowo - orleański charakter. W pensjonacie Chmielewski rozwinął intensywną działalność społeczno-narodową, dzięki czemu dom nazywany jest niejednokrotnie w literaturze kuźnią polskości. W 1918 r. w związku ze skutkami pierwszej wojny światowej i spadkiem ilości kuracjuszy w Sopocie, pensjonat Chmielewskiego zbankrutował. Sam właściciel wyjechał do Wjecherowa a pensjonat przejął Freidrich Peiper. On też otworzył tu hotel i cukiernię Lipowy Dwór działającą do końca drugiej wojny światowej. W 1945 r. cały zespół drewnianego pensjonatu Quo Vadis? uległ zniszczeniu. Pokaż lokalizację obiektu na mapie Dawnego Sopotu: Pensjonat Quo Vadis ul. Powstańców Warszawy |
|