Dom Zdrojowy
fotografie: 1 2 3 4 5 6 Inna nazwa: Kurhaus (Dom Kuracyjny)/ Dworzec Zdrojowy Pierwszy Dom Kuracyjny, określany w tekstach z epoki terminem Salon lub Kursaal, wybudowany został w 1824 r. Był to początkowo niewielki, parterowy budynek, usytuowany prostopadle do linii brzegowej. W odróżnieniu od wybudowanego o rok wcześniej Domu Kąpielowego, służącego kąpielom i zabiegom leczniczym, w Domu Kuracyjnym skupiało się życie towarzyskie młodego kurortu. W 1837 r. pierwszy Dom Kuracyjny został podwyższony o jedno piętro, w którym umieszczono dwanaście skromnych pokoi hotelowych. Według opisów z 1842 r. na parterze budynku znajdowała się przestronna i jasna sala główna, służąca jako miejsce zebrań i imprez tanecznych. W sali tej ustawiono statuę bogini Hygei, pod którą umieszczono łacińską maksymę: Wyleczeni zostaną chorzy, mający nadzieję na wyleczenie. Jesienią 1879 r. rozpoczęto budowę nowego Domu Kuracyjnego, którego projekty wykonał berliński architekt prof. Schwatlow. Uroczyste otwarcie nastąpiło w lipcu 1881 r. Drugi Dom Zdrojowy (Kuracyjny z niem. Kurhaus), zbudowany z tzw. pruskiego muru wypełnionego cegłą i ozdobiony licznymi elementami drewnianymi, był budowlą o ciekawej, malowniczej architekturze. W stosunku do swojego poprzednika zmienił nieco lokalizację - usytuowany był wzdłuż ówczesnej ul. Północnej (ul. Powstańców Warszawy). Zwrócona ku morzu, zakomponowana symetrycznie elewacja frontowa flankowana była dwiema prostokątnymi wieżami. We wrześniu 1909 r. rozebrany został gmach drugiego Domu Kuracyjnego, a na jego miejscu wzniesiono nowy, trzeci już sopocki Kurhaus, zaprojektowany przez profesora gdańskiej Wyższej Szkoły Technicznej Carla Webera. Jako współautorzy projektu wymieniani są również dwaj sopoccy architekci - Paul Puchmüller, budowniczy miejski, oraz Adolf Bielefeldt. Koszt budowy wyniósł 2 mln. marek, a uroczysty odbiór nowego gmachu nastąpił 16 czerwca 1910 r. Tak o Domu Zdrojowym pisał Dr Mieczysław Orłowicz: W r. 1910 otwarto nowy dworzec zdrojowy (Kurhaus): olbrzymią budowlę w modernistycznym stylu, który zbudowano według proj. poległego w ostatniej wojnie profesora politechniki Gdańskiej Webera, przy współudziale miejskiego inżyniera Puchmüllera i architekta Bielefeldta. Jego koszt wynosił prawie pół miliona dolarów. Ma on wspaniałe sale balowe i restauracyjne, połączony jest z pierwszorzędnym hotelem oraz kasynem, które Niemcy reklamują jako "Monte Carlo Północy". Liczą oni głównie na eksploatację kieszeni paskarzy polskich, na cześć których umieszczono tu wszędzie polskie napisy, a kasyno reklamuje się silnie w pismach polskich. Otwarte jest ono przez cały rok, najniższa stawka wynosi 10 mk. niem., najwyższa 6.000 mk. niem. Na placu przed kurhauzem (Kurpark), gdzie koncertują na przemian orkiestra i kapela zakładowa odbywa się w godzinach koncertu ożywiona promenada.
Pokaż lokalizację obiektu na mapie Dawnego Sopotu: Dom Zdrojowy
Kasyno Molo ul. Powstańców Warszawy pokaż wszystkie fotografie... Inne zasoby Dawnego Sopotu związane z lokalizacją Dom Zdrojowy: Opracowania Dawnego Sopotu (5) Eksponaty znajdujące się w muzeum Dawnego Sopotu (5) Galeria fotografii Muzeum Dawnego Sopotu (2) |
|