ul. Wejherowska
Inna nazwa: Droga Potoku Granicznego/Grenzfliesserstr.
ul. Wejherowska. Ulica o długości 550 m przecinająca dolną część Doliny Kamiennego Potoku, po zachodniej stronie linii kolejowej. Łączy aleję Niepodległości z pozostałymi ulicami tej doliny: Józefa Ignacego Kraszewskiego, Obodrzyców, Małopolską i Mazowiecką. Zaczęła kształtować się pod koniec XIX w. jako droga prowadząca od skrzyżowania głównego traktu z linią kolejową do warsztatów Augusta Maszyńskiego w sąsiedztwie kolejowej nastawni. W pierwszych latach XX w. na parcelach przyległych do południowej części ulicy (nr 1, 3 i 5) zbudowano szkołę podstawową z nie otynkowanej cegły oraz dwie wille czynszowe. Wille przy północnej części ulicy powstały w okresie międzywojennym. środkowa cześć ulicy została przebudowana w 1970 r. w związku z budową osiedla Brodwino. Urządzono przy niej obszerny zieleniec, a w latach 90. XX w. - niewielkie targowisko z drewnianymi pawilonami handlowymi po wschodniej stronie ulicy. Dawna nazwy ulicy do 1919 r. to ul. Potoku Granicznejo (Grenzfliesserstr.), a po 1919 r. - Nowomiejska (Neustaedterstr.).
źródło: Marek Sperski, Przewodnik. Sopot Pokaż lokalizację obiektu na mapie Dawnego Sopotu: ul. Wejherowska Karczma Hermanna Doerksa Restauracja Hermanna Wulffa Szkoła w Kamiennym Potoku
|
|