... Sopot był wówczas dość prymitywny. W górnej wsi istniał, właściwie tylko majątek, apteka, 2 karczmy, urząd, Dwór Hiszpański i mieszkania dla robotników; przy ul. Morskiej oprócz Hotelu Kreiso i domów wójta Kempfera znajdowały się niezliczone brzydkie domy, a jej całą dolną część tworzyła aleja z potężnymi topolami czarnymi, przebiegająca pomiędzy polanami.

W dolnej wsi znajdowały się tylko ulice Północna i Poludniowa, ta ostatnia krótsza o połowę długości dzisiejszej. Domy w większości były parterowe, a ulice z wyjątkiem dolnej części ul. Morskiej niewybrukowane, promenada w czasie deszczu nie do przejścia, park zarośnięty, Kurhaus nędzny, łazienki z powodu transportu z plaży na plażę w lichym stanie, podobnie jak drewniane kładki placu kąpielowego i pomostu. Jednak pomimo całego braku komfortu (...)Sopot miał wielką siłę przyciągania, zwabiał rocznie 800 – 1000 letników, w większości gdańszczan, ale także rodziny z miast nadwiślańskich i stosunkowo niewielu Polaków.

Hermann Benzler wspomnienia, tłum. Justyna Gibbs

Dworek Doktora Benzlera przy dawnej ul. Morskiej 11, zdjęcie z ok. 1911 r.	Urząd Domenalny w Sopocie na Morskim Wzgórzu, 1900 r.
Panorama Sopotu na litografii z początku XIX w. (BG PAN)